شاید کسی که الهام بخش نوشتن و یا گفتن می شود نقشی بالاتر از آنکس دارد که می نویسد و می گوید و شاید این الهام بخش های گمنام که در طول تاریخ باعث نام آورانی چون حافظ و سعدی و مولانا و شکسپیر و تولستوی وداستایوسکی و هزاران هزار نویسنده و شاعر شده اند. نام آورترین افراد طول تاریخ برای اندیشه و تفکر بشری باشند .مهم نیست کسی مولانا باشد یا شکسپیر یا هیچ کدام از اینها و فقط کسی باشد گمنام که فقط در پستوی دفترچه های خاطرات یا وب های امروزی چیزی بنویسد .مهم این است که نفس گرمی از سینه ی الهام بخش کسی باعث هجوم دست و اندیشه اش شده است که اینگونه روان و بی محابا وجسور و با شهامت می گوید و می نویسد و حتی اگر برای این نوشته اش فقط نفس گرم و همدلی مخاطب باشد کافی است آری کافی است حتی اگر نامشان در تاریخ بر لوح گلی یا کتابی جاودان نوشته نباشند فقط کافی است که دو اندیشه ی هم صدا و دو قلب هم نوا به همدیگر نزدیک شوند و برای همدیگر به هیجان درآیند و می توان گفت الهام بخشی تکه ی گمشده ی پازل اندیشه و تفکر است.
درباره این سایت